Genezing dankzij medicatie

De behandelduur is 8-12 weken. DAA's worden vergoed als je een chronische (= blijvende) hepatitis C-infectie hebt. Officieel is hepatitis C ‘chronisch’ als de infectie meer dan zes maanden oud is. Vaak is eerder behandelen mogelijk. Zie hieronder.

• Je arts wacht 4 tot 6 weken met het starten van de behandeling, omdat er een kans is dat je spontaan geneest. Bij mensen met hiv is die kans helaas klein: maximaal 10-15% geneest vanzelf. Bij mensen zonder hiv is dat percentage iets hoger: 30-40%.
• Als je arts na 4 tot 6 weken concludeert dat de kans op een spontane genezing nagenoeg nul is, dan kan er gestart worden met behandeling met DAA's.

“In 2016 hoorde ik dat ik hepatitis C had. Ik ben drie maanden met de nieuwste generatie medicijnen behandeld. Ik heb niet veel last van bijwerkingen gehad. Ik voelde wel dat ik wat sneller moe werd. Ook voelde ik me soms wat down, maar ik weet niet goed of dat nu door de medicijnen kwam of door de hele situatie. Maar over het algemeen was de behandeling goed te verdragen, moet ik zeggen.”

“Toen ik in 2011 voor de eerste keer hepatitis C opliep, heb ik mezelf wekelijks moeten injecteren met peginterferon, de oude medicatie. Wat ik het zwaarst vond, toen, is dat mijn seksleven zes maanden lang stil lag. Ik wilde alles doen om te voorkomen dat ik het virus op iemand anders zou overdragen. De tweede keer dat ik werd behandeld met DAA’s, in 2016, was het maar drie maanden. Het scheelde dus enorm dat de kuur de helft korter duurde.”

“Ik heb twee keer hepatitis C gehad. De eerste keer ruimde mijn lichaam het virus zelf op. De tweede keer, in 2017, lukte dat helaas niet. Ik bleef een lage viral load houden. Ik ben daarom met DAA’s begonnen.
Ik moest tevoren switchen van hiv-medicatie. Dit was nodig vanwege mogelijke wisselwerking met de hepatitis C-medicijnen. Ik zei tegen mijn arts dat ik graag een hiv-middel wilde waarbij ik niet hoefde te eten. Deze switch van hiv-medicatie is mij slecht bevallen. Ik kreeg last van slapeloosheid en werd heel erg onrustig in mijn hoofd.
In overleg met mijn arts ben ik overgegaan naar een hiv-middel waarbij je wel moet eten. Van dat laatste middel had ik gelukkig niet zoveel last.
Ik had, kortom, last van het switchen. Dat is wel iets om op te letten. Van de hepatitis C-medicijnen zelf heb ik niets gevoeld.”

“Ik heb twee keer hepatitis C gehad, in 2011 en 2016. De tweede keer ben ik behandeld met DAA’s. Na drie maanden was ik van het virus af. Of ik bijwerkingen had? Ja, ik voelde me moe. Vooral ’s ochtends bij het wakker worden. Overdag ging het eigenlijk wel, maar ‘s avonds rond een uur of acht, negen viel het doek. Maar deze moeheid was niets vergeleken met de vermoeidheid uit 2011, toen ik nog de oude behandeling kreeg. Ik kon toen weliswaar blijven werken, maar daar was alles mee gezegd. Het was toen werken-slapen-werken-slapen en dat 24 weken lang. De behandeling met DAA’s was toch écht een ander verhaal.”